Komfort cieplny a syndrom chorego budynku

Komfort cieplny jest to taki stan, w którym człowiek czuje się dobrze (komfortowo). W praktyce oznacza to, że organizm znajduje się w stanie zrównoważonego bilansu cieplnego, czyli nie odczuwa ani uczucia ciepła, ani zimna. Osiąga wówczas optymalne samopoczucie.

Wykres Köeniga - komfort cieplny i czynniki go kształtujące - komfort cieplny określa stan zadowolenia z warunków termicznych otoczenia człowieka. Aby go osiągnąć musi być spełniony warunek, gdzie ilość ciepła wytwarzanego w wyniku metabolizmu przez organizm jest równa ilości ciepła oddawanego do otoczenia. Przejście między przyjemnie a komfortowe jest dość płynne.

Właściwe samopoczucie zyskuje się dzięki optymalizacji warunków:

• temperaturowych
• wilgotnościowych

Aby człowiek miał zapewniony komfort cieplny, temperatura wnętrza w miesiącach letnich powinna kształtować się na poziomie między 23 i 25°C. W zimie wartości te są odpowiednio niższe i wynoszą od 20 do 21°C. Przy czym granica tolerancji wynosi tu do 1,5°C różnicy w stosunku do wartości wyjściowych.

fot.: Parametry komfortu cieplnego w poszczególnych typach ogrzewania według Elektra

Kolejnym warunkiem zapewnienia komfortu cieplnego jest osiągnięcie określonego poziomu wilgotności powietrza. W miesiącach letnich powinna ona wynosić w granicach 50%, a zimą być nieco niższa (ok. 45%). Przy czym tolerowane wahanie wynosi tu ok. 10% wartości wyjściowej. Warto pamiętać, że w przypadku dużego upału panującego na zewnątrz, różnica temperatur miedzy wnętrzem pomieszczenia a środowiskiem znajdującym się poza tą strefą nie powinna być większa niż 8°C. Najważniejsze są optymalne warunki aklimatyzacyjne, które wymagają dostosowania ludzkiego organizmu.

WILGOĆ W DOMU - przeczytaj również:

• Przyczyny nadmiernej wilgoci w domu
• Jak uniknąć kondensacji pary wodnej
• Jak zabezpieczyć dom przed wilgocią
• Sposoby usuwania wilgoci

fot.: Daikin - oczyszczacz powietrza

Zachwianie powyższych warunków może prowadzić do tzw. syndromu chorego budynku (sick building syndrome). Objawami są dolegliwości zdrowotne odczuwane w trakcie przebywania w budynku (im dłużej, tym silniejsze objawy). Po opuszczeniu domu dolegliwości mijają.

fot.: Zakres temperatury i wilgotności zapewniający odczucie komfortu w domu

Zjawisko syndromu chorych budynków wynika ze złej jakości powietrza wewnątrz domu. Brak sprawnego odprowadzenia zanieczyszczeń (typu spaliny, dym, cząstki chemiczne pochodzące ze środków czystości, czy emitowane przez różne urządzenia, np. drukarki) oraz ograniczenie strumienia świeżego powietrza z zewnątrz powoduje spory dyskomfort.

Problem „Syndromu Chorego Budynku” (SBS) został po raz pierwszy zauważony i poruszony przez Światowa Organizację Zdrowia (WHO) W latach osiemdziesiątych. Od tego czasu jakość powietrza raczej wciąż się pogarsza, dlatego konieczność zwalczania tego zjawiska jest tym ważniejsza.

Przeczytaj koniecznie >> Jak poprawić nawiew powietrza w domu

Rozwiązaniem tego problemu jest usprawnienie systemu wentylacyjnego, regularne wietrzenie domu (intensywne ale krótkotrwale) oraz eliminacja źródeł silnych zanieczyszczeń.

Zobacz także:

• Jak poprawić wentylację w już istniejącym budynku
• Poprawa jakości powietrza w domu
• Wentylacja dla alergików
• Prawidłowo zaprojektowana wentylacja grawitacyjna w domu jednorodzinnym
• Wszystko o wietrzeniu mieszkania