Zestaw do badania czystości kanałów wentylacyjnych

W skład podstawowego wyposażenia zestawu wchodzą ponadto:

• waga
• ściereczki do testu
• fiolki testowe
• szablon magnetyczny
• pisak - marker
• aceton
• isopropanol
• rękawiczki jednorazowe
• walizki z tworzywa

Aby przystąpić do ważenia, musimy położyć wagę na stabilnym, prostym i wolnym od wibracji podłożu. Dodatkowo w pomieszczeniu nie może być przeciągów, gdyż nawet mały przewiew, np. powstający przy wydychaniu powietrza w kierunku wagi, może mieć wpływ na wynik pomiaru. Waga pozwala na wybór jednostki
masy: g, oz, dwt i ct.

Gęstość powierzchniowa pyłu/ ocena stopnia czystości kanałów wentylacyjnych i innych elementów

Do oceny gęstości powierzchniowej pyłu i stopnia czystości zastosowano metodę porównywalną z metodą Japanese Air Duct Cleaners Association (JADCA). Procedura wycierania może być przeprowadzona z użyciem rozpuszczalnika lub bez rozpuszczalnika.

Aby uzyskać właściwe oznaczenie gęstości powierzchniowej pyłu (zgodnie z VDI 6022) zaleca się trójstopniową procedurę. Należy przy tym zwrócić uwagę na to, aby pobieranie próbek miało miejsce pośrodku podłogi kanału przy wejściu do kanału, jednak w odległości przynajmniej 5 krotnej średnicy hydraulicznej do wbudowanych elementów i przeszkód przepływu strumienia. Alternatywnie dopuszcza się pobranie 4 próbek i obliczenie średniej arytmetycznej z uzyskanych wartości pomiarowych. Pobranie próbek powinno odbyć się pośrodku kanału, lub jeśli jest to niemożliwe, jak nabliżej środka. Miejsca pobrania próbek w sieci wentylacyjnej powinny być wybrane z głównych kanałów, zaczynając od centralnej jednostki obsługowej VAC, poprzez kanały główne, kanały wznoszące i odgałęzienia. Miejsca pobrania próbek powinny obejmować zarówno proste odcinki kanałów, jak również kanały ze zmianą kierunku i przyłączeniami.

Badanie czystości kanałów wentylacyjnych - etapy:

1. Ustalanie wagi początkowej

• Włóż po jednej ściereczce pomiarowej do każdej z fiolek pomiarowych.
• Ustal ciężar każdej fiolki pomiarowej za pomocą wagi
• Zapisz ciężar początkowy na każdej z fiolek pomiarowych za pomocą załączonego pisaka/markera.

2. Ustalenie miejsca pobrania próbek
Aby ułatwić pobieranie próbek umieść szablon magnetyczny w kolejnych miejscach.

3. Pobieranie próbek
W miejscach, w których całkowite pobranie kurzu i pyłu jest niemożliwe (np. przy zabrudzeniach oleistych lub bardzo starych) należy użyć wystarczającą ilość rozpuszczalnika - isopropanolu lub acetonu.

• Zbierz całkowicie kurz i zanieczyszczenia z obszaru obejmującego powierzchnię wewnętrzną kółka szablonu magnetycznego. Użyj do tego szmatki nasączonej rozpuszczalnikiem i odpowiedniego nacisku przy ścieraniu.
• Pozwól, aby rozpuszczalnik całkowicie odparował w bezwietrznym miejscu (aceton ok. 20, izopropanol co najmniej 30 min w temperaturze 22°C).
• Użyj jednej ściereczki na 100 cm² powierzchni szablonu magnetycznego, jeśli trzeba to użyj ściereczki obustronnie.

4. Ustalanie wagi końcowej

• Włóż ściereczki testowe po odpowiednim wysuszeniu z powrotem do odpowiednich fiolek pomiarowych.
• Ustal ciężar końcowy fiolek za pomocą wagi.

5. Ocena

A: Ocena za pomocą jednej ściereczki testowej na 100 cm²- powierzchnia szablonu magnetycznego:
Aby uzyskać stopień czystości, należy pomnożyć różnicę w masie przez faktor powierzchni 100. Porównaj wynik z odpowiednimi wartościami granicznymi.

B: Ocena za pomocą jednej ściereczki testowej na więcej powierzchni 100 cm² -powierzchni szablonu magnetycznego: Aby uzyskać stopień czystości, należ pomnożyć różnicę w masie przez faktor powierzchni 100 i podzielić przez liczbę powierzchni pomiarowych.

Wartości graniczne dla DTEST - Dozwolona koncentracja pyłów według VDI 6022 Arkusz1: 2011

• niski standard: 16,0 g/m²
• średni standard: 8,0 g/m²

Uwaga!

Wybór właściwych miejsc pobrania próbek ma daleko większy wpływ na dokładność pomiarów aniżeli sama metoda pomiaru.
Dokładność pomiaru zwiększa się, jeśli więcej powierzchni 100 cm² zostanie wytarte za pomocą tej samej ściereczki testowej.

Zobacz więcej informacji ...